HAARP αλά ελληνικά

Το θέμα του HAARP είναι ένα αγαπημένο των συνομωσιολόγων και λοιπών ψεκασμένων. Γίνεται συχνά μέρος συζήτησης και περιγράφεται σαν υπερόπλο του τρόμου με υπερφυσικές δυνατότητες αλλαγής ή τροποποίησης του καιρού, δημιουργίας σεισμών κ.α. Και σαν να μην έφταναν όλ' αυτά συσχετίζεται και με το θέμα των chemtrails αφού σύμφωνα πάντα με την επικρατούσα συνομωσία το HAARP τα χρησιμοποιεί για να μεταδώσει την ενέργειά του.

Επειδή λοιπόν δεν είμαι ειδικός στο θέμα του HAARP αν και η εκπαίδευση μου μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι την λειτουργία του θα αναδημοσιεύσω τη συνέντευξη που παραχώρησε ο

καθηγητής του πανεπιστημίου της Μέριλαντ Κονσταντίνος (Ντένις) Παπαδόπουλος (ναι είναι Ελληνας) ο οποίος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες και σχεδιαστές του πειραματικού εργαστηρίου. Τη συνέντευξη την πήρε η Αφεντούλη Μαρία για το μπλόγκ http://osarena.net/ το Μάρτιο του 2013.

----------------------

Η ιονόσφαιρα επηρεάζει τη σύγχρονη κοινωνία μας με πολλούς τρόπους. Διεθνείς ραδιοτηλεοπτικοί φορείς, όπως οι Voice of America (VOA) και British Broadcasting Corporation (BBC) εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την ιονόσφαιρα για να αντανακλούν ραδιοφωνικά σήματα και να τα ξαναφέρνουν προς τη Γη, έτσι ώστε τα ψυχαγωγικά και ενημερωτικά τους προγράμματα να μπορούν να ακουστούν σε όλο τον κόσμο.

Η ιονόσφαιρα παρέχει μεγάλης εμβέλειας δυνατότητες στις εμπορικές επικοινωνίες από στεριά μέχρι θάλασσα, στις υπερωκεάνιες συνδέσεις των αεροσκαφών καθώς και στις στρατιωτικές επικοινωνίες αλλά και στα συστήματα παρακολούθησης. Ο ήλιος έχει μια κυρίαρχη επίδραση στην ιονόσφαιρα και οι ηλιακές εκδηλώσεις, όπως οι φωτοβολίδες ή οι στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας μπορούν να οδηγήσουν την παγκόσμια επικοινωνία σε «μπλακάουτ».

Τα σήματα που μεταδίδονται προς και από τους δορυφόρους για την επίτευξη της επικοινωνίας και της ναυσιπλοΐας, πρέπει να περάσουν μέσα από την ιονόσφαιρα. Οι ιονοσφαιρικές ανωμαλίες, πιο συχνές σε γεωγραφικά πλάτη του ισημερινού (αν και μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε), μπορούν να έχουν σημαντική επίδραση στις επιδόσεις του συστήματος και της αξιοπιστίας. Συν των άλλων, οι εμπορικοί σχεδιαστές των δορυφόρων θα πρέπει να λογοδοτήσουν για το κατά πόσον ήταν αποτελεσματικός ο σχεδιασμός των δορυφόρων. Στου Σέλα (Auroral) τα γεωγραφικά πλάτη, η ιονόσφαιρα μεταφέρει ένα ρεύμα που μπορεί να φθάσει μέχρι και τα μεγέθη ενός εκατομμυρίου αμπέρ ή και περισσότερο. Το ρεύμα αυτό, το οποίο ονομάζεται auroral electrojet, μπορεί να αλλάξει δραματικά από την ηλιακή επιρροή. Όταν αυτό συμβεί, ρεύματα μπορεί να προκληθούν σε μεγάλους χερσαίους αγωγούς˙ τέτοιοι αγωγοί είναι οι γραμμές μεταφοράς ενέργειας και οι γραμμές pip.

Ποικίλλοντας ως προς τις βαθμίδες, η ιονόσφαιρα είναι πλάσμα˙ η πιο κοινή μορφή ύλης στο σύμπαν, που συχνά αποκαλείται και ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης. Οι διάφοροι τύποι πλάσματος δεν υπάρχουν φυσικά στην επιφάνεια της Γης και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να τους συμπεριλάβουμε σε εργαστηριακή μελέτη. Υπάρχουν πολλά τρέχοντα ενεργά προγράμματα έρευνας όπου καταβάλλονται προσπάθειες για τη βελτίωση της κατανόησης αυτού του τύπου της ύλης με τη μελέτη της ιονόσφαιρας, ό,τι πιο κοντινό στη φύση του πλάσματος. Η παραδοσιακή πειραματική γεω-διαστημική έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της ανίχνευσης της ατμόσφαιρας, της ιονόσφαιρας και της μαγνητόσφαιρας, διεξάγεται παθητικά χρησιμοποιώντας όργανα που βρίσκονται στο έδαφος ή σε δορυφόρους. Οι μελέτες αυτές οδήγησαν στην αναγνώριση του γεγονότος ότι οι περισσότερες από τις επιμέρους διεργασίες είναι συζευγμένες και είναι δύσκολο να μελετηθούν μεμονωμένα, ειδικά αφού είναι δύσκολο να απομονωθεί το πρόγραμμα μηχανοδήγησης.

Μια άλλη συμπληρωματική λειτουργία της έρευνας είναι γνωστή ως ενεργά πειράματα. Ενεργά πειράματα, όπου το περιβάλλον μπορεί να διαταραχθεί με ελεγχόμενες εγχύσεις σωματιδίων, ραδιοκυμάτων, με δέσμες φωτός, ιονισμένα ή ουδέτερα αέρια από πυραύλους και δορυφόρους και ακολούθως να διαγνωστεί και να προσδιοριστεί η απόκριση του πλάσματος στον χώρο, έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα δώσει την ευκαιρία να εκτελούνται εργαστηριακού στυλ πειράματα, αναφορικά με τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος στο διάστημα. Τέτοια πειράματα είναι εξαιρετικά πολύτιμα για την υποβοήθηση της κατανόησης των φυσικών διεργασιών του βασικού πλάσματος, επειδή μπορούμε να ελέγξουμε σε μεγάλο βαθμό την έγχυση της διαταραχής και αν οι διαγνώσεις είναι σωστές, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καίρια ερωτήματα πάνω στα οποία επικεντρωνόμαστε.

Στο παρελθόν μια σειρά από τέτοια πειράματα, όπως η έγχυση δέσμης ηλεκτρονίων, η ουδέτερη έγχυση αερίου, η Ηλεκτροδυναμικές Διατάξεις Πρόσδεσης (Electrodynamic Tethers), η έκχυση ραδιοκυμάτων και η Μεταφορά από και προς το διάστημα με λεωφορείο -σε εργαστηριακό πάντα στυλ-, παρείχαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε βασικά θέματα φυσικής του χώρου.Δυστυχώς κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν εξαλειφθεί δραστικά, πειράματα αυτού του τύπου. Το κύριο μειονέκτημα αυτών των δραστικών πειραμάτων είναι ότι ήταν ουσιαστικά πειράματα τύπου one-shot (με δυνατότητα μίας και μόνον δοκιμής) και επομένως είχαν εξαιρετικά υψηλό κόστος, υποβάλλονταν σε σημαντικούς κινδύνους αποτυχίας από μηχανικής άποψης και είχαν ένα σχετικώς συνολικό χαμηλού κόστους όφελος, αν το έβλεπες σφαιρικά και αν σύγκρινες το κόστος και τα αντίστοιχα οφέλη.

Η έλευση της ακραίας πολυπλοκότητας και του «Ιονοσφαιρικού Θερμαντήρα» όπως αποδεικνύεται από τον μηχανισμό Ιονοσφαιρικής Έρευνας (IRI) του Ερευνητικού Προγράμματος Υψηλής Συχνότητας Δραστικής Ακτινοβολίας (High Frequency Active Auroral Research Program, H.A.A.R.P.) και ο θερμαντήρας EISCAT είναι οι προπομποί για ενεργά πειράματα στη χρήση του διαστήματος˙ ανοίγει το δρόμο σε μια νέα εποχή, με το εργαστήριο πλάσματος. Παρά το γεγονός ότι οι ιονοσφαιρικοί θερμαντήρες έχουν ήδη λειτουργήσει σε Arecibo, Platteville, SURA και HIPAS, είναι η πολυπλοκότητα και η δύναμη του σύγχρονου τύπου θερμαντήρων που μας επιτρέπει να ελέγχουμε τη μορφή της χρονικής δομής της διαταραχής που εγχέεται στην ιονόσφαιρα και στη μαγνητοσφαιρική του πλάσματος και σε συνδυασμό με τα σύγχρονα διαστημικά όργανα αλλά και με τα όργανα εδάφους, μας δίνεται η δυνατότητα για την επίλυση κρίσιμων τοπικών και παγκόσμιων προβλημάτων της θερμόσφαιρας, της ιονόσφαιρας, της μαγνητόσφαιρας και γενικότερα κάθε τύπου πλάσματος στο χώρο.

Το HAARP χρησιμοποιείται σήμερα ως ένα Ανοιχτό Εργαστήριο για να εξερευνήσουμε, να κατανοήσουμε και να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά των συστημάτων των οποίων οι διαδρομές διαμετακόμισης, είναι η ιονόσφαιρα. Τα συστήματα αυτά περιλαμβάνονται στα GPS, στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις αλλά και στα συστήματα πλοήγησης ραδιοσημαντήρων. Το HAARP είναι μια εγκατάσταση χρήστη, παρόμοια με τον επιταχυντή του CERN και της αεροδυναμικής σήραγγας στην αεροδιαστημική βιομηχανία, όπου μαθαίνουμε την θεμελιώδη φυσική. Τα όποια συμπεράσματα, χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της συμπεριφοράς των διαστημικών συστημάτων. Εκτός από τις σταθερές έρευνες της ραδιο-επιστήμης, μια σειρά από κρίσιμα τρέχοντα θέματα περιλαμβάνουν:

• Την κατανόηση της φυσικής και της χημείας της ανώτερης ατμόσφαιρας και της κατώτερη ιονόσφαιρας. Ένα σημαντικό ζήτημα για την παγκόσμια έρευνα του πλανήτη.

• Την κατανόηση της σύνδεσης μεταξύ των αποτελεσμάτων που προκαλούνται από τον ήλιο στην ιονόσφαιρα για τα παγκόσμια φαινόμενα που προκαλούνται στη μεσόσφαιρα και στη μαγνητόσφαιρα και είναι γνωστή ως μαγνητικές καταιγίδες και υποκαταιγίδες.

• Την διερεύνηση της φυσικής που ελέγχει τη συμπεριφορά των ενεργητικών σωματιδίων που παγιδεύονται στις ζώνες ακτινοβολίας της Γης, γνωστών επίσης ως Van-Allen ζώνες. Η παρουσία αυτών των ζωνών, οι οποίες περιέχουν ενεργητικά σωματίδια που περιορίζουν τη διάρκεια ζωής και την απόδοση των επικοινωνιών και άλλων δορυφόρων, είχε προβλεφθεί πριν την ανακάλυψή τους από τους Van-Allen και τον Nίκολας Χριστόφιλο (Nicholas Christofilos). Αυτό είναι, βεβαίως, ένα κρίσιμο ζήτημα δεδομένου ότι η τεχνολογική υποδομή του σήμερα βασίζεται σε πολλούς διαστημικούς πόρους.

• Εξερευνώντας τις πτυχές του διαστημικού καιρού, όπως το βόρειο σέλας, καθώς και τις επιπτώσεις του να δημιουργούνται ξαφνικά ρεύματα στο διαστημικό πλάσμα. Τέτοια ρεύματα προκαλούν αιφνίδια ρεύματα και στο έδαφος και το επηρεάζουν, καθώς και η διατάραξη μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας με ζημιές άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων.

• Μετατροπή των HF κυμάτων σε εξαιρετικά χαμηλά κύματα συχνότητας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για υπόγειες μεταλλευτικές έρευνες και επικοινωνίες υποβρυχίων.

Αυτά είναι μερικά παραδείγματα του τύπου της έρευνας που πραγματοποιείται στο HAARP και σε άλλες εγκαταστάσεις της ιονόσφαιρας, όπως στην EISCAT στη Νορβηγία και στην SURA στη Ρωσία.

Όσον αφορά το ζήτημα της τροποποίησης του καιρού, θα ήθελα να σημειώσω ότι κάθε σημαντικό καιρικό φαινόμενο, όπως ένας Τυφώνας για παράδειγμα, περιέχει ενέργεια μεγαλύτερη κατά 100.000 φορές συγκριτικά με αυτήν που έχει εγχυθεί από το HAARP, σε όλη αυτήν τη διάρκεια των 10 χρόνων λειτουργίας του. Το μέγιστο ποσό της ισχύς που μπορεί να αποθηκευτεί στην ιονόσφαιρα από τη λειτουργία του HAARP είναι λιγότερο από το ένα εκατομμυριοστό της ενέργειας ενός ανεμοστρόβιλου. Στην πραγματικότητα το HAARP εγχέει στην ιονόσφαιρα λιγότερο από ένα εκατομμυριοστό της ενέργειας που εγχέεται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα HF λειτουργικά συστήματα επικοινωνίας. Το να επηρεάσουμε τον καιρό με εγκαταστάσεις όπως το HAARP είναι σαν να προσπαθούμε να σταματήσουμε ένα τανκ με μια μύγα. Σημειώστε, επίσης, ότι η ισχύς της αστραπής είναι ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια που εγχέεται από το HAARP την ώρα που είναι εν λειτουργία.

-------------------------------------------

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω ότι το HAARP έχει κλείσει και δεν λειτουργεί πλέον. Επίσης με μια μικρή έρευνα πέραν των 2000 επιστημονικών μελετών που έχουν να κάνουν με τα πειράματα του HAARP έχουν δημοσιευθεί κατά τα χρόνια λειτουργίας τους από επιστήμονες όλου το κόσμου σε επιστημονικά περιοδικά όπως το Geophysical Research Letters το Journal of Geophysical Research κ.α. Μια έρευνα στο google scholar θα σας πείσει.