Πρόκειται για ένα άρθρο στο οποίο παρουσιάζεται μία νέα υπόθεση ή καλύτερα μαθηματικό μοντέλο του οποίου ο σκοπός είναι να εξηγήσει μία υποτιθέμενη περιοδικότητα με την οποία μεγάλοι μετεωρίτες προσέκρουσαν με το πλανήτη μας στο παρελθόν. Σύμφωνα με την υπόθεση των δύο ερευνητών έχουν εντοπίσει ότι το μοντέλο τους έχει λόγο πιθανότητας 3 σε σχέση με την τυχαία πρόσκρουση. Αυτό που υποθέτουν είναι ότι υπάρχει ένας δίσκος σκοτείνής ύλης στο γαλαξιακό επίπεδο και όταν το ηλιακό σύστημα περνάει μέσα από αυτό οι επιπτώσεις της βαρύτητας της σκοτεινής ύλης διαταράσσουν τις τροχιές αυτών των σωμάτων και τα στέλνουν στα ενδότερα του ηλιακού συστήματος.
Η υπόθεσή τους απλά σε αυτή τη φάση δεν έχει ιδιαίτερα τεκμήρια ή παρατηρήσεις. Είναι σε πολύ θεωρητικό επίπεδο και θα χρειαστεί πρώτα να τεκμηριωθούν άλλα δεδομένα πριν καν τη μελετήσει κάποιος σοβαρά. Δηλαδή για να ισχύει η συγκεκριμένη υπόθεση πρώτον πρέπει να αποδειχθεί η περιοδικότητα των προσκρούσεων, δεύτερον η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης στη μορφή που απαιτείται για να λειτουργήσει ο μηχανισμός αυτός και τρίτον να τεκμηριωθεί ο μηχανισμός αυτός και να γίνουν παρατηρήσεις που τον επιβεβαιώνουν.
Τα παραπάνω δεν τα λέω εγώ αλλά και οι ίδιοι οι ερευνητές οι οποίοι μάλιστα έχουν δείξει από τώρα το δρόμο για την συνέχεια της συγκεκριμένης έρευνας μέσω μελλοντικών αποστολών όπως το Gaia του ESA κα. Χαρακτηριστικά η Lisa Randall λέει "Παρά την θεωρητική της βάση, η άσκηση είναι πολύτιμη σαν προσπάθεια να μετατρέψεις αυτή τη κάπως τρελή ιδέα σε επιστήμη, λέγοντας ότι θα κάνει προβλέψεις που βασίζονται σε αυτή», και συνεχίζει. «Δεν λέμε ότι πιστεύουμε ότι είναι 100% αληθινό."[http://www.nature.com/]
Άρθρα για τη συγκεκριμένη μελέτη εμφανίστηκαν σήμερα στο ελληνικό internet ως συνήθως με λίγη δόση αλήθειας, ασχετοσύνης και τρομολαγνίας ισχυριζόμενοι μεταξύ άλλων ότι " Οι Ράνταλ και Ρις πιστεύουν ότι έχουν βρει ένα «κύκλο καταστροφής»" και άλλα τέτοια πομπώδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου